Vragen

We leven in een tijd waarin vele crises op ons afkomen. Mensen veroorzaken en verergeren die crises. Alleen mensen kunnen ze ook aanpakken. Welke vragen roepen ze bij jou op?

  • Klimaatcrisis: opwarming, zeespiegelstijging, extreme droogte, overstromingen, extreme hittegolven, …
  • Ecologische crisis: milieuvervuiling (land, zee, lucht & ruimte), ontbossing, verlies aan biodiversiteit, …
  • Economische crisis: armoede, kinderarbeid, slechte arbeidsomstandigheden, groeiende kloof tussen arm en rijk, …
  • Technologische crisis: screenification, big data/algoritmen (privacy), deepfake, transhumanisme (‘machine-mens’), …
  • Onderwijscrisis: stress, kansenongelijkheid, meetcultuur / efficiency, te grote klassen, lerarentekort, …
  • Crisis in de (jeugd-)zorg: wachtlijsten, decentralisatie, verslavende en te dure medicijnen & vaccins, …
  • Humanitaire crisis: oorlogen, onderdrukking, vluchtelingenstromen, hongersnoden, bevolkingsgroei, …
  • Sociale crisis: racisme, discriminatie, radicalisering, pesten & fysiek geweld, apathie, onverschilligheid, …
  • Politieke crisis: democratieën staan onder druk door desinformatie, polarisatie, geopolitieke spanningen, kansenongelijkheid, rechtsstatelijk falen, lobbyisten, gebrekkige informatievoorziening, …

We kunnen ook kritische vragen stellen bij grote gebreken in diverse sectoren, zoals de:

woningmarkt, landbouw, vis- en vleesindustrie, oorlogsindustrie, auto-, scheepvaart- en luchtvaartindustrie, bancaire sector, arbeidsmarkt, gevangenissen, olie-, kolen- en gasindustrie, seksindustrie, (social) media, …

De gevolgen van bovengenoemde crises en systeemfouten zijn ronduit desastreus, met name voor jongeren: stress, angst, depressiviteit, suïcide, burn-outs, eetstoornissen, trauma’s, verslavingen, … In dialoog kunnen we achterhalen hoe het zo ver heeft kunnen komen (reflecteren) en waar we naartoe willen (anticiperen). Wanneer jongeren hun krachten bundelen, in dialoog en door actie te ondernemen, kunnen ze daadwerkelijk verantwoordelijkheid nemen. Doe je mee?

Politieke keuzes worden vóór jongeren gemaakt, niet mét jongeren. Politici en bestuurders houden (veel) te weinig rekening met de belangen van jongeren en toekomstige generaties.
Eva Rovers in Nu is het aan onsoproep tot echte democratie, De Correspondent, 2022